Rozkroje

Rozkroje to komputerowy system optymalizacji rozkroju surowców. W zależności od charakteru produkcji przedsiębiorstwa koszt surowca ma różny udział w cenie produktu finalnego, dochodzący nawetdo 80%. Gdy wykorzystanie surowca wiąże się z jego rozkrojem (fabryki mebli, fabryki odzieżowe, przedsiębiorstwa budowlane, zakłady elektroniczne, zakłady kamieniarskie itp.) pojawia się problem optymalizacji tej czynności.
Zastosowanie
Dzięki zastosowaniu komputerowego systemu optymalizacji rozkrojów można:
- zmniejszyć koszty poprzez optymalne wykorzystanie surowca,
- skrócić czas potrzebny na uruchomienie produkcji poprzez wykorzystanie komputera do żmudnych obliczeń,
- usprawnić pracę poprzez zautomatyzowanie opracowania rozkrojów.
W dotychczasowej praktyce opracowaliśmy różne wersje systemu przeznaczone do rozwiązywania między innymi następujących zadań optymalizacji:
- rozkrój na elementy o wymiarach netto,
- rozkrój na elementy z nadmiarem na obróbkę,
- rozkrój na formatki wielokrotne,
- rozkrój na elementy dla pojedynczego zestawu,
- rozwój z uwzględnieniem hierarchii rozkrawanych elementów (np. zamówienie → zestaw → szafka → element/akcesorium)
- rozkrój tkaniny (tektury),
- rozkrój tkaniny dla pojedynczego zestawu.
Działanie

Procedura optymalizacyjna musi uwzględnić szereg dodatkowych wymagań użytkownika wynikających z własności procesu produkcji, a w szczególności z wartości różnorodnych parametrów maszyn i urządzeń wykorzystywanych w przedsiębiorstwie. Poniżej zamieszczona została niepełna lista tych ograniczeń uwzględnianych w różnych opracowanych przez firmę procedurach optymalizacyjnych:
- rzaz piły,
- brzegowania płyty,
- brzegowania powrotne dla rozkroju pakietów,
- nadmiary na obróbkę dla pojedynczych formatek,
- nadmiary technologiczne na obróbkę formatek wielokrotnych,
- minimalne wymiary formatek wielokrotnych,
- maksymalne wymiary formatek wielokrotnych,
- obracanie elementu na płycie,
- obracanie elementu na formatce wielokrotnej,
- docinanie elementu poza formatyzerką,
- maksymalna szerokość pasa czołowego,
- minimalna szerokość wycofywanego pasa bocznego,
- maksymalna długość jednego cięcia (długość prowadnicy),
- dopuszczalny przesuw ruchomej częsci stołu,
- maksymalna liczba różnych typów elementów na rozkroju,
- maksymalna liczba różnych od siebie pasów pionowych,
- maksymalna liczba różnych od siebie pasów poziomych.
Opracowane procedury znajdowały do tej pory zastosowanie międzyinnymi:
- w fabrykach mebli do planowania rozkroju płyt pilśniowych i wiórowych,
- w zakładach produkujących płyty pilśniowe i wiórowe,
- do cięcia (łamania) szyb,
- w zakładach kamieniarskich,
- do rozkroju surowca z jednym nieograniczonym wymiarem typu tkanina lub wstęga tektury.
Na życzenie nowego użytkownika możliwe jest opracowanie procedur optymalizacyjnych spełniających ograniczenia i wymagania dla nowych typów maszyn tnącychi samego surowca.
Dodatkowe informacje
Program, jako aplikacja DOS'owa, ma niewielkie wymagania sprzętowe.